Rozdział 3

*tydzień później*

-Jasmine, zostaniesz sama w domu na tydzień- oznajmiła mama.

-Dlaczego?- spytałam zdziwiona.

-Ponieważ Matthew wyjeżdża na tydzień w delegację do Grecji i udało mu się załatwić 2dodatkowe bilety. Postanowił, że zabierze mnie i Eve.- powiedziała.

-Odzyskał pracę?- byłam jeszcze bardziej zdziwiona.

-Nie, dostał nową i teraz niestety będzie częściej wyjeżdżał.- zrobiła smutną minę, a ja uśmiechnęłam się od ucha do ucha.

-Kiedy jedziecie?- nawet nie chciałam pytać dlaczego mnie nie zabierają, bo przecież to zrozumiałe mój ojczulek postanowił kogo zabierze, a jak to on mówi ze mną byłyby same problemy, bo jestem nie posłuszna.

-Jutro o 11:20 mamy samolot.- oznajmiła i odeszła.

Moja rodzicielka powiedziała mi, że wyjeżdżają. Dziwne. Ostatnim razem siostra przybiegła do mnie cała zapłakana, że wyjeżdżają a mnie nie zabierają, a ona nie chce jechać tylko z nimi. W pewnym stopniu nie zwróciłam na to uwagi. To był błąd. Następnego dnia rano jak się obudziłam to nikogo nie było. Przez 3dni byłam sama w domu. Jak wrócili to nawet się winni nie czuli, że mnie zostawili. Ja będąc bez nikogo przez ten czas tylko płakałam, bałam się ruszyć z pokoju. Byłam pierwszy raz sama w domu na noc. A biedna Eve nawet się nie cieszyła z tego wyjazdu z resztą teraz też się nie cieszy, szkoda mi jej.

Nagle moje rozmyślenia przerwał mi dzwoniący telefon, dostałam wiadomość? Przecież nikt nie ma mojego numeru, nawet Jack. Nie pamiętam żebym go komuś podawała. Otworzyłam wiadomość i zaczęłam czytać.

"Cześć, tu Zayn co robisz? x x''

Kto to jest Zayn? Nie kojarzę nikogo takiego, ktoś znów pomylił numery. Często mi się to zdarza.

"Yyy... Czy my się znamy?"

Szybko dostałam odpowiedź, która mi dużo nie mówiła.

"Jasmine, prawda?"

"Tak, ale co to ma do rzeczy?"

Odpisałam i zaczęłam się znów zastanawiać kto to jest.

"Spotkaliśmy sie na ławce w parku, jakiś tydzień temu. x x"

Już wiem to ten mulat od papierosa, nie sądziłam, że napiszę. W ten wieczór byłam zmęczona i nie do końca w stanie trzeźwości, podałam mu swój numer, chyba zrobiłam błąd. Jakoś tak nie chcę z nim rozmawiać.

"Robie imprezę, wpadniesz? Poznam Cię z moimi kumplami''

Nigdzie nie idę, a tym bardziej na domówki nie lubię takich zabaw.

"Niestety nie mogę, może kiedy indziej :)"

"Szkoda :( Jak się rozmyślisz to napisz podam Ci mój adres. x x"

"ok :D"

Położyłam się do łóżka, założyłam słuchawki i zasnęłam. Rano obudziły mnie promienie słoneczne wpadające przez okno mojego pokoju. Jak ja tego nie lubię!!! Zaspana zeszłam na dół, nikogo nie ma w domu ale co się dziwić samolot mieli o 11:20 a jest południe. Zrobiłam sobie śniadanie po czym poszłam z powrotem na górę wziąść prysznic. Wyciągnęłam z szafy czarny T-shirt z nadrukiem czerwonej kokardy z przodu, jeansową kamizelkę, jeansowe rurki i adidasy. Idę do galerii po sukienkę którą tam ostatnio widziałam a nie miałam przy sobie pieniędzy żeby ją kupić. Weszłam do budynku, dokonałam zakupu i wyszłam ze sklepu. Zaczęłam iść w stronę mojego mieszkania kiedy nagle zaczęło padać więc przyśpieszyłam. Zaczęło się robić ślisko.

***

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za te miłe komentarze <3 

Nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy :*

Wiem, rozdział jest krótki, "szary" i trochę mało się w nim dzieje, ale to tylko dlatego, że od następnego akcja zacznie się rozwijać :3

Buziaki :***

Olcia :D